Hond tart zwaartekracht bij drinken

De techniek die honden gebruiken om water te drinken uit een bakje is onverwacht complex. Dat blijkt uit een Amerikaanse studie. Honden drinken wilder en onbeheersder dan katten, maar de techniek die ze hanteren om de vloeistof op te slurpen, is ongeveer vergelijkbaar.

Als honden water drinken, krijgen ze het meeste binnen doordat ze hun tong in de vloeistof duwen en weer omhoog trekken. Op die manier onstaat er een kolom van water die omhoog komt. Vlak voordat de zwaartekracht de substantie terug trekt, sluiten honden hun bek om een slok te nemen. Kijk maar eens naar onderstaand filmpje!



Analyse
Uit een analyse van videobeelden blijkt dat honden hun tong inderdaad als een soort lepel gebruiken tijdens het drinken. Maar het meeste water krijgen de viervoeters binnen door de stijgende kolom van water die ontstaat door een eerdere duwende beweging die ze met hun tong maken.
Daarmee is volgens hoofdonderzoeker Alfred Crompton bewezen dat de drinktechniek van honden qua complexiteit niet onderdoet voor die van katten.
“Honden drinken alleen wat enthousiaster”, verklaart hij. “Ze vinden het niet erg om de vloeistof een beetje te verspreiden en er een rommeltje van te maken.”

De onderzoeksresultaten zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Biology Letters.

Heb je je ooit afgevraagd wat je hond doet als de zon schijnt?

Wat vermenselijken we hem toch graag!

De meeste Nederlandse huishonden zien er ongeveer zo uit. Veelal onbewust zien we onze hond als een (menselijk) gezinslid. Nu is er niets mis met het de gedachte van je hond als een echt gezinslid, maar een mens is het nu eenmaal niet.

Allereerst is het van belang te beseffen dat onze huishond een roedeldier is. Wanneer je je verplaatst in de hond, kun je het gezin als de roedel beschouwen, waarin de hond leeft. Om de hond rust en zekerheid te bieden, heeft hij duidelijkheid nodig. De hond moet weten wat zijn plaats in deze roedel is. En nu komt het: binnen het gezin neemt de hond altijd de laagste plaats in! Nu weten de meeste hondeneigenaren dit wel, maar vervolgens leven ze er niet naar. Hun hond is immers hun ‘kindje’ en daarom hebben we de neiging er een mensje van te maken en hem allerlei menselijke gedachten toe te dichten. Hoe vaak hoor ik baasjes zeggen: ‘Als ik hem uit het hondenpension ophaal, dan is ie drie dagen boos op me!’ of ‘Hij is verdrietig als hij niet mee naar het bos mag’. En juist in dit vermenselijken –dit heet in de gedragswetenschap ‘antropomorf denken’- zorgt in de praktijk vaak voor problemen met de rangorde.

Meer over rangorde en het invoeren van goede huisregels lees je op mijn Todiopagina.

Hondenpoep opruimen wordt beloond!

Vier Tilburgse studenten bedachten de 'SnoepDog', een apparaat dat een hondenkoekje geeft als je er een poepzakje in gooit. Ook kun je hiermee sparen voor korting op je hondenbelasting. Het idee is bedacht in de 'kroeg', maar een aantal gemeentes heeft al serieus belangstelling getoond.

Grommen bij de voerbak? Niet nodig!

Vroeger werd nogal eens gezegd dat je de voerbak of een bot bij een hond weg moest kunnen pakken. Vaak ging dat goed, maar lang niet altijd....  Als wilde honden een prooi hebben gevangen, wordt die verdeeld over de honden. Dat verdelen gaat gepaard met veel gebrom en machtsvertoon. De hoogste in rang pakt als eerste zijn deel, dan komt nummer 2, enz. Maar als het voer eenmaal verdeeld is, wordt het voer niet meer van elkaar afgepakt. Zelfs de laagste in rang verdedigt zijn voer tegen de hoogste in rang. Dat is heel normaal gedrag. Voer zorgt ervoor dat je kunt overleven. Voer is een eerste levensbehoefte. Als een hond zijn voer tegenover mensen verdedigt, is dat dus vanuit het oogpunt van de hond ‘normaal’ gedrag. Wij mensen denken daar echter anders over.

Geen reden om zijn bak te verdedigen

Wat we de hond kunnen leren is dat er geen reden is om zijn voer te verdedigen. Hij hoeft niet bang te zijn dat u zijn voer komt afpakken. De hond moet niet onrustig worden als u de keuken binnenkomt of langs hem heen loopt. De fokker kan hierbij al een goede basis leggen, door de pups te leren dat ze een eigen voerbak hebben en dat zij die gewoon leeg kunnen eten, zonder dat andere pups het voor hun neus wegkapen (zie foto). Nog te vaak zie je bij fokkers dat ze een grote schaal voer neerzetten en dat de grootste, dikste en sterkste pups hun buikje als eerste rond eten. Met name de kleinere pups kunnen hierdoor later hun voerbak gaan verdedigen.

De voerbaktraining

U wilt uw hond dus leren dat er geen reden is om zijn voerbak te verdedigen. U kunt dit bereiken door het volgende te doen: zet de (lege!) voerbak van de hond in een standaard of op de grond. Ga er zelf op een krukje bij zitten, met het voer in een bakje op schoot. Pak nu een klein handje brokjes uit het bakje, steek rustig de hand met brokken in de voerbak en laat de brokken rustig in de voerbak vallen. Trek uw hand rustig uit de bak en laat de hond de brokken opeten. Zijn de brokken op, dan herhaalt u alles nog eens, todat de hond zijn eten op heeft. Dit kunt u eens per week of twee weken doen. Gaat het allemaal goed, dan kunt u dat maandelijks herhalen. Ga dus geen voerbakken wegpakken, dat is hondje pesten. Dat geldt ook voor het afpakken van speeltjes en botjes. Het is wel belangrijk dat u uw hond leert dat hij dingen, die hij in zijn bek heeft, op commando loslaat (hij kan tenslotte ook wel eens iets gevaarlijks van de straat oprapen en dan is het belangrijk dat uw hond dit op uw commando loslaat), maar dat zijn zaken die u tijdens een goede gehoorzaamheidscursus op een verantwoorde manier leert.

Super activiteit met je hond: doggydance!

Wanneer je, samen met je hond, hard hebt gewerkt aan de basis gehoorzaamheidscommando's, zoek je wellicht een 'fun' activiteit, waarmee je jouw hond lichamelijk en geestelijk kunt prikkelen en je de band met je hond nog verder kunt verstevigen. Denk daarbij ook eens aan 'doggydance'!

Wat is doggydance?
Bij Doggydance (ook wel 'Canine Freestyle genoemd) doen baas en hond allerlei oefeningen op de maat van de muziek. Doggydance is voor alle honden geschikt, maar je hond moet wel de basisgehoorzaamheidscommando's beheersen, omdat je de oefeningen bij Doggydance los van de riem uitvoert. Bovendien moet de hond lichamelijk volgroeid zijn, omdat de hond soms complexe bewegingen maakt, zoals draaien, achteruit lopen, springen, e.d. Bij doggydance werk je heel intens met je hond samen. Je vraagt veel precisie van je hond en dat lukt alleen als je positief met hem werkt. 


Wereldkampioen
Iedereen kan Doggydancen met zijn hond. Niet iedereen hoeft wereldkampioen te zijn om van Doggydance te genieten. Wil je zien wat je allemaal kunt bereiken met Doggydance? Kijk dan eens naar de routine van Attila Skukalek, met recht een wereldkampioen!

de Honderwijzer geeft gratis tips en advies op Todio.nl

Op Todio.nl publiceert de Honderwijzer regelmatig interessante artikelen over hondengedrag in het algemeen en over het omgaan met ongewenst gedrag. Vind je de artikelen interessant? Maak anderen dan hierop attent, zodat ook zij kunnen profiteren van deze gratis tips! Klik op onderstaande afbeelding om naar mijn Todio pagina te gaan. Eenmaal op mijn Todio-pagina, kun je je gratis abonneren op mijn artikelen. Klik dan in de linkerkolom op 'abonneren' en je ontvangt een bericht wanneer een nieuw artikel op Todio.nl is verschenen!

Afleren bestaat niet

We willen allemaal graag een open, stabiele huishond, die zich in gezelschap sociaal gedraagt. Belangrijk is dat u zich realiseert dat u uw hond niets kunt afleren. U kunt hem alleen gedrag aanleren. Als uw hond gedrag vertoont dat voor u ongewenst is, dan leert u hem ander gedrag aan, waarmee hij het ongewenst gedrag niet kan vertonen (Dit heet 'onverenigbaar gedrag'. Springt uw hond bijvoorbeeld op tegen mensen? Dan kunt u hem bijvoorbeeld leren om, bij binnenkomst van mensen, te gaan zitten. Opspringen en zitten gaat immers niet samen). Of waardoor ongewenst gedrag uiteindelijk wordt 'vervangen' door het nieuw aangeleerde gedrag (Dit heet 'herconditioneren': je 'plakt' nieuw gedrag over oud gedrag heen). 

Aanleren begint bij de pup

Met de opvoeding van uw pup kunt u niet vroeg genoeg beginnen. Uw pup is de wereld volop aan het ontdekken en staat open voor elke ervaring die zich aandient. Ga dus direct met uw hondje aan de slag. Maak binnen het gezin duidelijke afspraken over wat uw hond wel en niet mag. Maak het leerproces leuk en bouw die fantastische band op die een mens met een hond kan hebben. Ga naar een goede hondenschool, waar u uw pup op een positieve manier de belangrijkste basiscommando’s aanleert, waarmee uw pup een sociale, evenwichtige huishond wordt. Wacht niet met de puppycursus tot uw hond de cocktailenting heeft gehad, maar ga gewoon lekker trainen. Zorgt u er alleen voor dat u uw pup niet in aanraking laat komen met ontlasting van andere honden. Laat uw pup ook niet voor of na de training met andere pups spelen. Bij sommige hondenscholen wordt dit helaas nog gedaan. Dit lijkt op het eerste gezicht allemaal wel heel sociaal en gezellig, maar in de praktijk is dit spelen alleen leuk voor de zelfverzekerde pups. Houd de honden liever aangelijnd en ga op een leuke manier met ze aan het werk. Zo leert uw pup dat hij in de nabijheid van andere honden aandacht voor u heeft. Daar zult u in het dagelijks leven veel profijt van hebben.

Een veel gemaakte fout van hondeneigenaren is dat zij denken dat zij met een tweede, derde of tiende hond niet meer naar puppycursus hoeven, omdat ze eerdere honden ook al met succes hebben opgevoed. De praktijk leert echter dat een pup, wanneer men niet naar een puppycursus gaat, veel minder consequent wordt opgevoed en dat de basis veel minder goed is bevestigd dan wanneer zij elke week een ‘stok achter de deur’ hebben om een bepaald commando thuis te oefenen. Daarnaast is een trainingsveld een uitgelezen plaats om uw pup te leren dat hij ook tussen andere honden, aandacht voor u moet hebben en met u samen moet werken. Het is opvallend dat veel hondeneigenaren die ik help met het ombuigen van probleemgedrag bij hun hond, aangeven niet naar puppycursus zijn geweest en zelf de hond hebben opgevoed. Mijn advies: ga dus altijd met uw pup naar puppycursus. U versnelt de socialisatie en legt meteen een goede basis voor gehoorzaamheid!

Wanneer u kiest voor een volwassen hond

Als u een pupje opvoedt, dan heeft u zelf in grote mate grip op de dingen die uw hond leert en meemaakt. Heeft u echter een volwassen hond in uw gezin opgenomen, dan heeft deze hond al een ‘verleden’. Soms kan de vorige eigenaar u informatie geven over de achtergrond van de hond, maar soms kan men u bij een dierenasiel niets vertellen over de hond, omdat hij ergens is gevonden. U begint dan als het ware met een achterstand en u moet nog maar ontdekken hoe uw hond zich in allerlei situaties gedraagt. Houd er rekening mee dat de eerste drie maanden dat uw hond bij u in huis is, voor hem een gevoelige, onzekere periode is. Hij moet zich nog een plaatsje verwerven in uw gezin. Een veel gemaakte fout hierbij is dat nieuwe eigenaren de hond eerst een paar maanden zelf laten wennen aan hun nieuwe omgeving en dan pas gaan trainen met de hond. Maak liever gebruik van de eerste drie maanden om hem direct duidelijke huisregels mee te geven en met hem op een leuke manier te trainen. De hond staat dan helemaal voor u open en zal graag voor en met u werken. U leert hem dus geleidelijk zich aan te passen aan uw situatie en uw commando’s. Leer een volwassen hond, die bij u in huis komt, ook direct goed om alleen thuis te zijn. De ervaring leert dat honden, die herplaatst zijn, zich bovengemiddeld snel hechten aan hun nieuwe eigenaren en vaker verlatingsangst te vertonen dan honden die als pup goed hebben geleerd alleen thuis te zijn.

Conclusie: Net als bij een mens, kan een hond niet leren iets 'niet' te doen. Je moet hem altijd vertellen wat hij 'wel' moet doen (Bijvoorbeeld: je leert een hond het commando 'volg' en niet 'niet trekken'. Je leert een hond het commando 'stil' en niet 'niet blaffen'). Bij ongewenst gedrag is het dus van belang te bedenken wat je je hond kunt aanleren, waardoor je het ongewenste gedrag kunt gaan opheffen.

Wanneer is een hond happy?

Als gedragstherapeut onderzoek ik bij mijn klanten natuurlijk hoe ‘happy’ een hond is. Een volledig evenwichtige hond laat immers geen probleemgedrag zien. Een hond is happy als er binnen de roedel (het gezin) duidelijkheid is over zijn positie, er juiste maatregelen zijn getroffen voor het garanderen van de gezondheid van de hond en als de hond lichamelijk en geestelijk voldoende geprikkeld wordt.

Maar hoe checkt u  nu of uw hond happy is? Een handleiding voor een ‘happy hond’ bestaat uiteraard niet. U kunt hooguit uw uiterste best doen om de juiste voorwaarden te scheppen voor uw hond, waarbinnen hij in al zijn behoeften kan voorzien.

Maar wat zijn nu die voorwaarden?

1.    Zijn er duidelijke roedelregels en worden deze door alle gezinsleden nageleefd?

2.    Heeft uw hond een eigen plek in huis?

3.    Krijgt de hond voldoende beweging?

4.    Kan uw hond ook zonder u? Kan hij goed alleen zijn?

5.    Neemt u geregeld het initiatief om met uw hond een spelletje te doen?

6.    Welke uitdagingen biedt u uw hond verder nog (boswandeling, fietsen, e.d.)

7.    Zorgt u ervoor dat u en uw hond steeds nieuwe dingen leren?

8.    Krijgt uw hond de juiste voeding?

9.    Geeft u uw hond niet al te veel tussendoortjes en als u de hond toch iets geeft, is dat dan een verantwoord tussendoortje?

10. Heeft u voor uw hond een entings- en ontworminingsschema?

11. Besteedt u voldoende aandacht aan de lichaamsverzorging van uw hond?

12. Beloont u uw hond voor goed gedrag en negeert u ongewenst gedrag?

13. Houdt u, met het plannen van uw vakanties, rekening met uw hond (kan uw hond mee? Heeft hij de juiste entingen voor het buitenland? Gaat hij naar een goed hondenpension? Heeft u dit pension bezocht en gecontroleerd? Zorgen vrienden of familie voor de hond en heeft u hierover goede afspraken gemaakt?)?

Kortom: wees consequent, bied hem beweging en uitdaging , verzorg hem goed en bovenal: geniet van de speciale band tussen u en uw hond!

Hoe fotografeert u een puppie?

Haal filmrolletje uit het doosje en doe dit in uw camera

Verwijder filmrolletje uit de bek van puppie en gooi het rolletje in de prullenbak.

Haal puppie uit de prullenbak en veeg de koffiedrap van zijn snoet

Kies een geschikte achtergrond voor de foto

Monteer uw camera op een statief en focus

Zoek puppie en haal vuile sok uit zijn bek

Plaats puppie op de juiste plaats en ga terug naar uw camera

Zet die juiste plaats maar uit uw hoofd en haal uw puppie onder de bank vandaan.

Houd uw puppie in één hand en camera in de andere. Focus op puppie

Pak een tissue om neusafdruk van puppie van de lens te poetsen

Zet de kat buiten en doe wat zalf op de kras op uw puppies neus

Trek de aandacht van puppie door speeltje boven uw hoofd te houden en ermee te piepen.

Leg uw kapotte bril op tafel en controleer camera op schade

Spring op en til puppie op om naar buiten te rennen

Dweil de plas op

Ga rustig op de bank zitten en neem u voor om morgen te beginnen met het aanleren van de commando’s ‘zit’ en ‘blijf’.

Hoe leert een hond?

Het leerproces bij een hond is heel eenvoudig: gedrag dat hem succes oplevert, zal hij in de toekomst herhalen, gedrag dat hem een onprettig gevoel oplevert, zal hij gaan nalaten. Zo eenvoudig als dit klinkt, zo moeilijk blijkt het in de praktijk om naar dit principe te leven. De eerste stap op weg naar verandering van het gedrag van uw hond ligt in denken vanuit de hond en vanuit wat voor de hond natuurlijk gedrag is.

Zelfbelonend gedrag

Soms is gedrag heel zelfbelonend. Het najagen van fietsers en joggers bijvoorbeeld. Als hond heb je altijd succes, want ze rennen toch weg? Het leeghalen van de GFT-bak is daarvan ook een voorbeeld: succes verzekerd! Maar meestal is gedrag geconditioneerd, ofwel: de hond heeft een associatie gemaakt tussen uw gedrag en het gevolg ervan voor hem. Een voorbeeld: de hond duwt met zijn neus dwingend tegen uw hand. Onbewust aait u uw hond eventjes. De hond maakt echter een associatie: als ik maar dwing, dan krijg ik aandacht. Een volgende keer zal uw hond in zijn gedrag net iets meer aanhouden, totdat hij met dit gedrag succes heeft.

De kracht van negeren

Ik heb drie teckels, die soms de nare gewoonte hebben om met hun voorpoten tegen de bank op te springen. Ze doen dat vooral als ik met iemand in gesprek ben. Me onbewust van mijn handelen, duw ik ze soms geïrriteerd weg. ‘Hou nou toch eens op’, zeg ik nog. Als ik echter zou denken als een hond, dan zou ik me ervan bewust zijn ik mijn honden recht in de kaart speel. Zij vragen aandacht, die volop geef door tegen ze aan te duwen en tegen ze te praten. Er is maar één actie nodig om mijn honden direct te laten stoppen met hun dwingende gedrag: met mijn armen over elkaar vijf tellen naar mijn plafond kijken. Terwijl ik naar mijn plafond kijk, hoor ik hoe zij afdruipen naar de keuken, naar hun plaats. Geen succes, hoor je ze bijna denken. Okee, dan gaan we wat anders doen....

Conclusie: een hond herhaalt gedrag waarmee hij succes heeft (gehad) en laat gedrag na, waarmee hij geen succes heeft. Door de hond geen succes te geven met (ongewenst) aandachtvragend gedrag, zal dit gedrag langzaamaan uitdoven. Maar alleen het negeren van ongewenst gedrag is niet voldoende. Het proces van uitdoven kent nog wat haken en ogen, die ik bespreek in het artikel 'weerstand tegen het opgeven van ongewenst gedrag'.